Behoud de natuur ook bij recreatieparken

Vrijwillige uitkoop van boeren ten behoeve van behoud en herstel van de natuur is een mooie stap. Maar kunnen gemeentes ook zo spoedig mogelijk de regels herzien voor ­recreatieparken? De ene na de andere vriendelijke, kleinschalige camping wordt voor vele miljoenen opgekocht door vakantiehuisjesmagnaten.

Gebruikers met vaak een kleiner budget krijgen te horen dat ze moeten inpakken, soms binnen drie maanden. En er voor in de plaats komen vakantiehuisjes van dertien in een dozijn. En ­alleen voor mensen met een bovenmodaal inkomen. Hele lelijke projecten voor de kleine beurs en de natuur!

Dus overheid: niet alleen de boeren uitkopen, maar ook de regels rondom grond met een recreatieve bestemming wijzigen. Wat is, mag blijven, maar geen wijziging in het soort ­accommodatie.

En wat hebben we überhaupt aan al die huisjes die de helft van het jaar leegstaan in ons kleine landje?
Margot van Leeuwen, Heemstede

Waste of space

Volgens George van Hal is er in de ­kosmos een enorm ‘waste of space’. Een niet te bevatten ruimte zonder intelligent leven. Als je ziet hoe de mensheid met elkaar, dieren en met moeder aarde omgaan heden ten dage, geldt hetzelfde voor deze planeet.
Len Koetsier, Groningen

Cijfers

Sommige dingen kun je wel uitrekenen, maar niet snappen. Als ik een artikel lees over een ster die op een bepaald aantal lichtjaren afstand van de aarde staat, kan ik opzoeken hoeveel kilometer het licht in een jaar aflegt.

Vervolgens kan ik uitrekenen hoeveel kilometer de bedoelde ster bij ons vandaan staat. Maar zelfs als ik het aantal nullen van het getal kan tellen, kan ik waarschijnlijk niet eens het getal uitspreken. Daarom noem ik zo’n getal ‘oneindig’.

Even ‘oneindig’, ‘onuitspreekbaar’ en ‘onbegrijpelijk’ zijn de cijfers van de stikstofhandel tussen Schiphol en de boeren.
Gerard Herbers, Arnhem

Poëzie

Twee alineaatjes waarin van het kwetsbare Wad op ontroerende wijze poëzie wordt gemaakt. In het hart van een scherpe en ontmoedigende ­analyse van de brij van bestuurlijk onvermogen rond de smeerpijp die dat fragiele natuurgebied bedreigt.

De vorm van de prachtige column van Toine Heijmans weerspiegelt het belaagde Wad: schoonheid omringd door gevaarlijke gekken.
Walter Jansen, Amsterdam

Saldering

De huidige salderingsregeling heeft er voor gezorgd dat mensen die in een vroeg stadium zonnepanelen hebben aangekocht, deze al lang hebben afbetaald en daardoor onevenredig veel subsidie krijgen. Mensen die in de toekomst nog panelen willen aanschaffen (onder wie ik, die door de lastige huizenmarkt nog in een huurhuis woont) hebben hier nog niet van kunnen profiteren.

Ik pleit daarom voor een omzetting van de salderingsregeling met een maximaal termijn van bijvoorbeeld 5 jaar) per adres. Dit verlaagt de drempel om de eerste investering te maken waardoor de energietransitie wordt aangejaagd, maar niet zorgt voor het oversubsidiëren van de toch al afbetaalde panelen.
Daniël Voorend, Rotterdam

René Heeres

Eerst hadden we Teun van de Keuken die in zijn column verslag doet waarom Teun van de Keuken niet meer bij de Keuringsdienst van Waarde werkt. Nu hebben we een interview met columnist Sander Schimmelpenninck die vertelt hoe Sander Schimmelpenninck in het leven staat.

Het wachten is nu op een ingezonden brief van René Heeres, waarin René Heeres uitgebreid uit de doeken doet, hoe René Heeres tegen deze gang van zaken aankijkt. We kunnen niet wachten.
René Heeres, Apeldoorn

Stigma

Dank u wel voor het publiceren van de ingezonden brief van Linda van Bodegraven. Ik ben blij met haar aandacht voor gewone Russen. Onze schoondochter is Russisch. Het verdriet dat zij met zich meedraagt sinds 24 februari 2022 is heel groot.

De schuld die min of meer collectief bij inwoners van een land wordt gelegd, voelt voor mij zo misplaatst. Het is een stigma waarmee Duitse inwoners en toeristen in Nederland al ­jaren worden geconfronteerd. Datzelfde stigma, dat wij wel bepalen wie er goed en fout zijn, herhaalt zich ­verdrietmakend telkens weer.

Wanneer leren we dat het einde van haten begint met elkaar als mens te zien? Het verantwoordelijk maken van mensen voor de politiek in het land waar zij zijn geboren, houdt haat in stand en komt vredig samenleven niet ten goede.
Anna Marca van Bruggen de Boer, Harich

Weeffout democratie

De komende provinciale verkiezingen in maart zijn extra belangrijk voor de politiek in Nederland, omdat provincies een belangrijke rol hebben in de uitvoering van de Stikstofwet, en de spreidingswet voor asielzoekers. Temeer omdat de leden van de Tweede Kamer geen representatieve afspiegeling zijn van de regionale bevolking in Nederland.

De provincies Noord-Holland en Zuid-Holland zijn met 39 en 51 zetels zwaar oververtegenwoordigd, terwijl de provincies Gelderland en Noord-Brabant met slechts 7 en 12 zetels zwaar ondervertegenwoordigd zijn. Niet zo vreemd dat de ‘provincie’ zich onvoldoende gehoord voelt in de ‘Randstad’-Tweede Kamer in Den Haag.

Deze weeffout in onze democratie is eenvoudig te ondervangen door aanpassing van de Kieswet. Partijen worden verplicht voor de Tweede Kamerverkiezingen met unieke lijsten te komen voor iedere provincie, én iedere provincie krijgt op basis van zijn inwoneraantal, een evenredig aantal zetels in de Tweede Kamer.

Voor Noord-Holland betekent dit een afname van 39 naar 24 zetels, en voor Zuid-Holland van 51 naar 32 zetels. Voor Gelderland een toename in zetels van 7 naar 18 en voor Noord-Brabant van 12 naar 22 zetels.

Bijkomend voordeel, de macht van de weinig democratische elitaire partijbesturen (slechts 2 procent van de bevolking is lid van een partij) wordt drastisch ingeperkt, want in plaats van één landelijke lijst, moeten ze twaalf unieke provinciale lijsten opstellen met alléén inwoners uit de betreffende provincie.

En nog een voordeel, dit verkiezingssysteem zal de kans op éénmensfracties in de Tweede Kamer drastisch beperken, en de dramatische versnippering in de Kamer verminderen.
Harrie Koolen, Nijmegen en Hans Moonen, Utrecht