Als vader van drie tieners maak ik me zorgen over de hoeveelheid gokreclames

Brief van de dag: Ander gevaar sluipt de samenleving binnen

Terwijl de hele maatschappij bezig is met corona, sijpelt een ander gevaar de maatschappij binnen. Als vader van drie tieners valt het me op hoeveel gokreclames ons sinds kort via alle soorten media voorgeschoteld worden. Het is een vergif dat de samenleving ingepompt wordt, met grote maatschappelijke gevolgen. De reclames hebben niets te doen met gokkers naar legale sites halen, maar alles met nieuwe doelgroepen aanspreken. Denk aan jongeren en (ex-)verslaafden.

Ja, er zijn regels. Op tv mogen de reclames niet voor 21 uur getoond worden, en digitale marketingcampagnes richten zich niet op mensen onder de 24 jaar. Maar ik heb niet het idee dat 16-jarigen dan al op bed liggen en ik weet uit ervaring dat die groep best makkelijk online te bereiken is.

Ik pleit voor een breed maatschappelijk debat over deze zorgwekkende ontwikkeling, met een grote impact op de volksgezondheid. Gokken maakt meer kapot dan je lief is.

Egbert van Keulen, Naarden

Ongelijkheid

Philip Jan Looijen lijkt het onrechtvaardig te vinden dat vermogensongelijkheid onrechtvaardig wordt gevonden (O&D, 6 december). Hij stelt dat vermogensongelijkheid bij de levensloop hoort, met een negatief vermogen als je studeert en een groeiend vermogen als je een huis koopt en pensioen opbouwt. Kennelijk is het leven comfortabel onder de steen waar hij vandaan komt. Hij heeft niet door dat er legio mensen zijn die níet studeren en/of geen huis kunnen kopen. En dat de discussie over vermogensongelijkheid misschien dáárover gaat.

Cathelijne Franken, Overasselt

Deskundigen

De Gommersen, de Osterhausen, de Kuipersen, de Koopmannen. Zij leggen omikron, code zwart en alles wat daarmee samenhangt heel goed uit. Maar je krijgt die aardige mensen nog niet met spons en zeemlap van het televisiescherm.

Ik verlang langzamerhand naar ander nieuws. Een nieuw kabinet. Desnoods gezeur over de Elfstedentocht als het twee nachten achtereen 2 graden heeft gevroren. NPO en RTL, ik weet het, corona is belangrijk, maar hebben jullie nog een andere voorraad deskundige ­gezichten?

Wim Blomsma, Roden

Postcode

Vooropgesteld: ik ben voorstander van vaccinatie en ik geloof niet in complottheorieën rond corona. Maar ik schrok van de opmerkingen van Hugo de Jonge in de Eerste Kamer: wij weten vrij goed waar zij (de ongevaccineerden) wonen, via hun postcode.

Hier kreeg ik een raar gevoel bij. Uit welke databanken wordt hier geput en is de registratie van persoonsgegevens daar ook voor bedoeld? Persoonsgegevens, die voor een bepaald doel worden geregistreerd, mogen niet zomaar voor andere doeleinden worden gebruikt. Dat is een belangrijk principe, dat onze rechtsstaat onderscheidt van een politiestaat.

Inge de Jong, Lent

Driedeling

Als het over de tweedeling in de samenleving gaat, gaat het steeds over de tweespalt tussen de gevaccineerden en de ongevaccineerden. Ik zie veel meer een tweedeling tussen de genuanceerden en de ongenuanceerden. De ongenuanceerden komen aan beide kanten van het spectrum voor: de paranoïde groep die niet gelooft in de goede bedoelingen van de beleidsmakers, en aan de andere kant de mensen die blind en klakkeloos varen op de strategieën van diezelfde beleidmakers.

Er is gelukkig ook nog een flinke groep genuanceerden, die weliswaar welwillend is, maar met gezond en kritisch verstand blijft kijken naar dat wat besloten wordt. Misschien kunnen we dus beter spreken van een driedeling in de maatschappij.

Theo Maassen, Eindhoven

Mondkapjes

In de Volkskrant lees ik de kritische uitspraken van een Kamerlid betreffende de miljoenen mondkapjes die in Nederland zijn opgeslagen en nu vernietigd worden: ‘Een berg waar je vanaf kan skiën.’

Nog geen half uur later lees ik in de nieuwsbrief van hulporganisatie Amref het relaas van een verloskundige wier werk in een sloppenwijk in Kenia uitermate gevaarlijk is door... het ontbreken van mondkapjes.

Hoeveel mondkapjes gaan er in een KLM-vrachttoestel? Zou een aardige geste zijn na de eerdere miljardensteun van de regering.

Piet Broekhuizen, Amsterdam

Nederlands

In haar column stelt Ionica Smeets (Wetenschap, 4 december) dat volgens de overlevering ‘Hebban olla vogala…’ de oudste Nederlandse zin is. Zij had beter geweten als zij de Grote encyclopedie van misvattingen van oud-Volkskrant-redacteur Hans van Maanen had geraadpleegd.

Daarin staat dat de zin waarschijnlijk geen Nederlands, maar middeleeuws steenkolenengels is, en het is zeker niet de oudste. Zo is de zin ‘Gelobistu in got alamehtigan fadaer’ (Geloof je in God de almachtige vader) zo’n driehonderd jaar ouder dan die over de vogeltjes.

Frank Rijkckaert, Doetinchem

Parttime

Ik ben een hoogopgeleide moeder die parttime werkt. Volgens Liesbeth Staats (Zaterdag, 4 december) ‘verzilver ik mijn potentieel niet’ doordat ik bewust de keuze maak om parttime te werken. Bovendien moet ik me daar ook nog schuldig over voelen omdat ik daarmee de heersende ‘moedercultus’ versterk.

Naar mijn idee gaat Staats volledig voorbij aan het feit dat er ook mensen zijn die zich realiseren: ik leef niet om te werken, ik werk om te leven. Door zelf voor mijn kinderen te zorgen, verzilver ik wel degelijk mijn potentieel. Ik wil duurzaam tijd met ze doorbrengen en ze laten zien dat er meer bestaat in het leven dan een carrière nastreven en zoveel mogelijk geld verdienen. Overigens maakt mijn man dezelfde keuze.

Bij veel en hard werken – zeker bij jonge ouders – ligt vaak stress op de loer, die zich uit in korte lontjes, irritaties en vermoeidheid. Omdat de kinderen de hele week moeten doorbrengen op het kinderdagverblijf en de buitenschoolse opvang zijn die ook nog eens snel overprikkeld. Gezellige boel dus thuis.

Ik zou ervoor willen pleiten dat het maatschappelijke probleem niet ligt bij te weinig werken, maar juist bij te veel werken. Als we massaal wat minder zouden werken, dan volgt er: minder stress, minder burn-outs, minder scheidingen, minder onhandelbare kinderen, minder zorgkosten en ja, ook minder inkomsten en minder consumeren. Maar daarmee blijft de aarde tenminste wat langer leefbaar. Ik zie alleen maar voordelen.

Anne Gmelig Meyling, Glimmen