ingezonden brieven

Als covid blijft, moeten we gaan kiezen

Redactie
Op de ic-afdeling met coronapatiënt, Maasstad Ziekenhuis Rotterdam, 2020. Beeld Arie Kievit
Op de ic-afdeling met coronapatiënt, Maasstad Ziekenhuis Rotterdam, 2020.Beeld Arie Kievit

Het toekomstbeeld over covid-19 is dat dit een blijvertje is. En dat het een steeds muterend virus is waarbij, net als bij het influenzaprogramma, jaarlijks een aanpassing in het vaccin nodig is. Geen probleem, elk jaar een aangepaste combinatie griep-/coronaprik halen. Waar de brede maatschappelijke discussie (BMD) over moet gaan, is hoe we met de ziekenhuiscapaciteit in het algemeen en de ic-capaciteit in het bijzonder om dienen te gaan.

Diederik Gommers vatte het in Op1 (24/8) mooi samen: voor één covidpatiënt op de ic, kunnen we acht openhartoperatiepatiënten verplegen. In ons solidaire zorgsysteem krijgt eenieder, gevaccineerd of niet, dezelfde prima medische zorg. Maar met een continue instroom coronapatiënten in de ziekenhuizen en op de ic’s lopen we tegen een capaciteitsprobleem aan dat voorlopig niet oplosbaar is.

Dus zullen we keuzes moeten maken. Welke capaciteit is beschikbaar voor de normale, de inhaalzorg en voor corona? Als we zowel de reguliere zorg als de zorg voor corona willen kunnen blijven bieden, moeten er keuzes in de toegankelijkheid gemaakt worden.

De BMD moet dus gaan over hoe met de capaciteit voor coronazorg om te gaan ten opzichte van de zorgcapaciteit voor de reguliere zorg, zoals traumazorg, openhartoperaties en moeilijke algemeen heelkundige ingrepen.

Linksom of rechtsom betekent dit een beperking in de ic-toegang voor coronapatiënten. Daar hebben we al medisch inhoudelijk geaccepteerd beleid op geformuleerd (met codes). De BMD zal dus vooral betrekking hebben op de vraag welke capaciteit voor welke patiënten beschikbaar zal zijn.

Hein van der Reijden, oud-internist en oud-ziekenhuisdirecteur, Veldhoven

Schaamte

In wat voor land leven wij? In een land waar vijf maanden na de verkiezingen nog geen kabinet in zicht is, de minister van Economische Zaken voortijdig ontslag neemt en gaat lobbyen voor de energie-industrie, waar een belastingparadijs heerst voor internationale bedrijven en de mocro- en internationale maffia gefaciliteerd worden hun geld wit te wassen.

Waar het demissionaire kabinet uit politieke onwil zolang getreuzeld heeft, dat vele Afghanen die voor de Nederlanders hebben gewerkt, achter moesten blijven en moeten vrezen voor hun leven. We kunnen wijzen naar de politiek, naar Rutte en het kabinet, maar wij hebben met het invullen van het stembiljet hiervoor gekozen. Ons rest slechts schaamte en nog eens schaamte.

Otto Nuys, Castricum

Partijen

Wat een gehannes in Den Haag. Kunnen we ajb naar een tweepartijenstelsel: Cdavvdcud66 en Glpvdasppvdd? Kunnen we meteen afscheid nemen van die derde, Fvdpvvbbb.

Jan Bekhuis, Arnhem

Texas

Is dit echt? Ben ik wakker geworden op 1 april in plaats van op 1 september? De nieuwe anti-abortuswetgeving in Texas die u beschrijft (Vp, 1/9) is het grofste stukje rechtsverkrachting waarover ik in tijden gelezen heb. Daar kunnen ze in Hongarije, Polen of Rusland niet één maar wel twee puntjes aan zuigen.

Waar is de publieke verontwaardiging? De roep om sancties? Boycot Texas of desnoods heel de VS. Schort het lidmaatschap van de Navo op. Met dit soort klotelanden wil je toch niet samen gezien worden?

Johan de Boer, Gouda

Fulltime

Het is toch wel vreemd dat je pas fulltime werkt als je dat betaald voor minstens
35 uur per week doet (O&D, 31/8). De fameuze feministe Joke Smit pleitte in de jaren zeventig al voor een 28-urige werkweek voor iedereen. Mijn vriend en ik hebben allebei nooit in ons leven fulltime gewerkt. En we zijn geen 28-jarige yuppen die vooral met onszelf bezig zijn.

Wij hebben het altijd belangrijk gevonden naast ons werk onbetaald bezig te zijn. We doen vrijwilligerswerk, zijn politiek actief, we zetten ons in voor onze buurt, ik ben weer bezig me te ontwikkelen met colleges, en nu we ouder zijn is er ook de zorg voor onze ouders. Gelukkig is mijn man niet te beroerd om naast zijn werk ook bezig te zijn met mens en maatschappij. Ik kijk er zo tegenaan: al die mensen die fulltime werken en anderen laten opdraaien voor hun kinderen, huishouden en sores, díe zijn nogal op zichzelf gericht.

Dat je Nederland minder uren betaald kan werken, is niet zozeer een luxe maar vooral hard nodig om de samenleving leefbaar te houden.

Hermine Brinkman, Amsterdam

Zandvoort

Even voor de duidelijkheid, het is maar dat u het weet: rechts heeft het voor het zeggen in Nederland of het nu kabinetsformatie of Formule-1-races zijn in Zandvoort. Verpest ons feestje niet. Is dat duidelijk!

Ruud Vriend, Amstelveen

Overbevolking

De toekomst van de wereld en van de mensheid is gebaat bij een veel lager bevolkingsaantal, volgt uit meerdere ecologische studies. De wereldbevolking verdubbelde alleen al vanaf 1972 in aantal, vanaf Malthus (1798) in achtvoud. Het is onbegrijpelijk dat ook demografen collectief vasthouden aan de minimumgroeinorm van 2,1 kind per vrouw. Hetzelfde cijfer dat aan economische groei vastgekluisterde politici graag als minimum zien. Groei versus groei.

De politiek zou zich moeten richten naar ecologische mogelijkheden, niet naar kortgeldige economische. Het roept de vraag op naar de zin van wetenschap als demografie die zich als verlengstuk van de economie presenteert. Malthus, in het artikel (Dinsdag, 31/8) ten overvloede neerbuigend neergezet, zal onverkort de klokkenluider voor onze toekomst blijken.

Han Snijders, Eindhoven

Wilt u belangrijke informatie delen met de Volkskrant?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van de Volkskrant rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright @volkskrant.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden