LEZERSBRIEVENzaterdag 6 juni
Alleen samen maken we duidelijk dat Black Lives Matter
De ingezonden lezersbrieven van zaterdag 6 juni.
Brief van de dag: Alleen samen komen we er
De afgelopen weken kopten de media geregeld ‘Hoe corona ons verbroedert’. Het woord ‘samen’ is opeens onlosmakelijk verbonden met corona.
Sneller dan ooit werden campagnes ontwikkeld: samen sterk, samen komen we er, samen één, alleen samen en ga zo maar door. Er ontstonden initiatieven en samenwerking vanuit de samenleving. En zo goed en kwaad als het ging hanteerden we de coronaprotocollen van het RIVM.
Helaas werd er ook weleens een inschattingsfout gemaakt. Op 17 april beaamde onze premier dat het niet helemaal goed was gegaan met de bescherming in thuiszorg en verpleeghuizen: ‘Het is crisis en in een crisis is het onvermijdelijk dat er fouten worden gemaakt’, aldus Rutte over het uitgestippelde coronabeleid. Een ‘evaluatie’ later moet volgens hem uitwijzen waar het precies is misgegaan.
Op maandag 1 juni, nog steeds crisistijd, heeft burgemeester Femke Halsema van Amsterdam ook een inschattingsfout gemaakt. Maar we waren ‘meer samen’ dan ooit. Want op dit keerpunt in de geschiedenis kon je toch eigenlijk niet thuisblijven, alleen samen maken we duidelijk dat Black Lives Matter. Zullen we Femke Halsema dan ook de ruimte bieden voor een evaluatie en weer overgaan tot de ‘corona-orde’ van de dag?
Alleen samen komen we er.
Anika van der Kevie, Gorinchem
Racisme
Elma Drayer vraagt: ‘Is institutioneel racisme ook in Nederland een probleem?’ Veel gaat fout, erkent ze. Maar de dienders betrokken bij de dood van Mitch Henriquez belandden voor het gerecht, de toeslagenaffaire leidde tot maatschappelijke verontwaardiging en de verantwoordelijke staatssecretaris moest opstappen. Er komt zelfs een mini-enquête.
Maar alleen omdat de aanhouding van Henriquez gefilmd werd, kwamen de verantwoordelijken ‘netjes’ voor het gerecht (al verdiende de rechtsgang geen schoonheidsprijs en was Mitch Henriquez dood). De staatssecretaris stapte op nádat de storm over etnisch profileren was uitgebroken; veel gedupeerden (en curatoren) wachten nog op compensatie. De klokkenluider in de zaak over ‘Marokkanenverdelgers’ verloor haar baan. Wie niet strijdt, is rechteloos. Wie wel strijdt soms ook.
Het racismeprobleem is er, in Nederland. Geniepig, openlijk, bewust en onbewust. Dat ervaren heel veel Nederlanders. Dat vínden ook steeds meer Nederlanders. Samen kwamen ze naar de Dam, het Malieveld en de Erasmusbrug. We moeten het er echt over hebben, want het is om je dood te schamen.
Mark Bais, Amsterdam
Racisme (2)
Elma Drayer stelt dat institutioneel racisme zonder twijfel in de Verenigde Staten voorkomt, maar niet in Nederland. ‘Goddank is Nederland van zulke perverse wet- en regelgeving in de afgelopen eeuw verschoond gebleven’, aldus Drayer. Daar ben ik het niet mee eens.
Het kolonialisme behoort ook tot de Nederlandse geschiedenis, waar racisme en discriminatie vaste onderdelen van waren. De wet- en regelgeving daarvoor werd gewoon door de Nederlandse regering en het parlement in Den Haag vastgesteld, nog niet eens zo lang geleden.
Annelies de Vries, Wageningen
Twee maten
De Dam vol demonstranten tegen racisme: veel mondkapjes en vaak te dicht op elkaar. Een vliegtuig vol reizigers: mondkapjes en allemaal te dicht op elkaar. Het eerste roept brandende publieke en politieke verontwaardiging op en koppen die moeten rollen. Het tweede veroorzaakt niks, een opgetrokken wenkbrauw, een vraag in de Tweede Kamer en vooral opluchting: ‘we mogen weer’. Meten met twee maten of gewoon racisme?
Gerard Mensink, Vleuten
Welkom
In 1981 verhuisden we met onze 3-jarige adoptiezoon naar een keurige straat in Amstelveen. We stelden ons voor aan de buren. Een oudere dame liet zich een paar maanden later ontvallen dat ze er best tegen op had gezien: ‘een donker jongetje in de straat’. Het viel haar echter reuze mee. Het kind was vrolijk en gezeglijk, zo te zien door de vitrages.
Wat deed die uitspraak toen pijn. We waren wel een beetje voorbereid. Een jaar eerder was de Centrumpartij opgericht en de lijsttrekker deed uitspraken die we niet gewend waren in Nederland. Op het welkomstkaartje van onze zoon stond daarom: ‘We hopen dat hij zich in ons land thuis zal kunnen voelen.’ En dat is gelukt!
Betty van den Broek, Amstelveen
Gelijkheid
De situatie in Amerika en alle demonstraties die er momenteel gaande zijn, laat zien wat voor grote behoefte er in elk van ons zit, wit of zwart, jong of oud, om ontmoet te worden voor wie we zijn. Als we zonder racisme willen leven, begint dit bij onszelf. We kunnen als demonstrant ‘fuck you’ roepen tegen een groep soldaten, die simpelweg hun werk doen, maar hiermee zal er niets veranderen. Het projecteren van dergelijke emoties en frustraties houdt racisme en ongelijkheid in stand. Trump de schuld geven? Ook niet de manier.
Willen we werkelijk in eenheid en gelijkheid met elkaar leven, begin dan vandaag met iedereen om je heen te ontmoeten en werkelijk binnen te laten. Ja, iedereen, ongedacht huidskleur, dus ook je baas, je ex-partner, je schoonmoeder, je collega, de dakloze, de junk, de Marokkaanse jongeren, de boa op straat, je buurman, de leraar van je kinderen, Trump, je ouders, de vrouw achter de kassa, Geert Wilders en alle andere 7,8 miljard mensen die hier met jou op aarde wonen.
We kunnen demonstreren tot we erbij neervallen, maar als we zelf geen gelijkheid leven, in elk moment, gaat er niets veranderen.
Mariette Reineke, Amsterdam
Arm
Ongevraagd ‘brede vragen stellen’ aan arme mensen is nogal betuttelend – ongevraagd brede vragen stellen aan rijke mensen trouwens ook. De échte oplossing is het minimuminkomen fors te verhogen en de btw op onbewerkt voedsel te verlagen dan wel af te schaffen – en dat is prima te betalen door de belasting voor welgestelden flink te verhogen.
Vijftig jaar werken in de zorg heeft me geleerd dat de overheid steeds minder doet om iederéén de kans op een bestaan naar eigen inzicht te gunnen, en dat arm gelijk aan ongezond geen keuze is: wie geen geld heeft, heeft geen keuze. Of, om met schrijver Orhan Pamuk te spreken: we zijn niet dom, alleen maar arm, en dat is altijd door elkaar gehaald.
Mariska Jansen, Harlingen
Welvaartsziekten
Heleen den Beer Poortugael schetst wel een zeer eenzijdig beeld als het gaat om de oorzaken van overgewicht en roken. Zij stelt dat vooral mensen aan de onderkant van de samenleving door armoede en stress niet aan een gezonde leefstijl toekomen. De oplossing daarvoor zou het aanstellen van praktijkondersteuners bij huisartsen zijn.
Nu wil het feit dat ik vanaf 2001 in een dergelijke functie werkzaam ben geweest en deze ‘patiënten met welvaartsziekten’ (overgewicht, hoge bloeddruk en roken zijn geen ziekten, maar risicofactoren) intensief heb begeleid naar een gezondere leefstijl, dus preventie van ziekten als hart- en vaatziekten en diabetes. Deze patiënten waren voornamelijk afkomstig uit de middenklasse, met veelal koopwoningen. Ik ben na deze jarenlange ervaring tot de conclusie gekomen dat niet alleen stress de genoemde problemen veroorzaakt en dat de oplossing niet uitsluitend ligt in een individuele aanpak.
De ruime aanwezigheid van fastfoodtenten en andere horeca, die ik in onze stad in dezelfde periode heb zien verdubbelen; de appartementencomplexen met liften, waar ik moest zoeken naar het trappenhuis; de grote parkeerterreinen bij supermarkten: de verleidingen tot een ongezonde leefstijl zijn voor velen te groot. Het lukt het overgrote deel niet, zelfs met onze individuele aanpak, om hun leefstijl voldoende aan te passen.
In die zin is de coronacrisis, met het omvallen van een deel van de horeca en de verlaging van koopkracht, wellicht een blessing in disguise: op de fiets naar de super, vaker zelf en gezonder koken. In combinatie met een suiker- en vettaks komen we zo een heel eind in de goede richting.
Ria Verbeek, Gouda
Applausje
Volgens mij wordt er in de zorg nog steeds heel hard en met heel veel inzet gewerkt om de coronacrisis en de vreselijke gevolgen daarvan te bestrijden. Er waren dagelijks reportages van zeer emotionele en uitgeputte verpleegkundigen en doktoren. Ondertussen laten de brutaaltjes al weer luid weten waar het echt om gaat in onze samenleving: tattooshops, nagelstudio’s, strandtenten open. Ook de vliegtuigen mogen gelukkig weer vol. Jongens en meisjes in de zorg, ik vrees dat het ook deze keer weer bij een applausje zal blijven.
Benne Holwerda, Groningen
Waardering
In dit land zijn de handen stukgeklapt en woorden vol waardering uitgesproken voor de verpleegkundigen. Vervolgens kan er, door 10 euro zorgpremieverhoging, een passende salarisverhoging voor verpleegkundigen worden gerealiseerd. Vreemd dat het salaris van deze beroepsgroep direct gekoppeld wordt aan de zorgpremie.
Als leraren een loonsverhoging krijgen, wordt het schoolgeld dan ook opgeschroefd? En als politie- en brandweermensen een beter loon krijgen? Wordt dit gefinancierd uit een hogere verzekeringspremie? Hogere boetes? Tegelijkertijd geeft de overheid bakken met geld uit om de economie te steunen en spreekt zich niet uit over een concrete waardering van de beroepsgroep.
Misschien moet het salaris van verpleegkundigen eens losgekoppeld worden binnen de huidige zorg-cao’s. Hierdoor kan de waardering ook beter worden uitgedrukt in een marktconform loon, wat zeker helpt in de herwaardering van het beroep. Want, beste Nederlanders, zonder verpleegkundigen geen zorg.
Laura Moerland-Schut, ’s-Heer Hendrikskinderen
Boa’s
Het wordt hoog tijd dat de politie weer eerstverantwoordelijke wordt voor de orde op straat. Mooi gesproken door Pieter Klok. Maar voor we dat geregeld hebben, zijn er nog heel wat boa’s in het water gegooid of afgetuigd. Terugdraaien van wat nu de realiteit is, is onzinnig. Suggereren dat boa’s niet goed genoeg zijn om politieman te worden, is beledigend. Eindeloos doorleuteren over het geweldsmonopolie bij de politie is duikgedrag. Misschien moet Grapperhaus een weekje boa zijn. Dan snapt hij daarna, hoop ik, dat het gedrag tegen boa’s vaak ‘buiten de perken’ is.
Peter Nierop, Purmerend
Vakantievee
Het geheugen is kort. De reiswereld staat alweer klaar om het vakantievee naar de grazige stranden van Zuid-Europa te vervoeren. Uiteraard weer voor de zwaar gesubsidieerde, precoroniaanse tarieven, want reizen mag niets kosten. Vergeten is alweer dat een paar lieden eind februari nog even moesten skiën in Noord-Italië, om zich daarna in het Brabantse carnaval te storten.
Verschil met nu is dat je toen nog kon beweren ‘dat we het niet wisten’. Dat kan nu niet meer. Dat geldt ook voor een overheid, en verder voor iedereen die massatoerisme stimuleert, om toch maar vooral die inkomstenstroom op gang te houden. De kosten van een tweede coronagolf dienen dan ook verhaald te worden op de veroorzakers.
Jan Jozef Pool, Amsterdam
Wereldbreed
Volgens het kabinet is reizen buiten Europa voorlopig niet aan de orde. Het zou niet vergelijkbaar met hier zijn. Dat klopt. Als touroperator verkopen wij vakanties naar zuidelijk Afrika. In heel Namibië ‘slechts’ 25 doden, in Botswana 40 en in Zuid-Afrika, met 59 miljoen mensen, 755 coronadoden. Hier in Nederland 6.000, terwijl er nauwelijks is getest. Je bent daar veiliger dan hier!
Het is dus onbegrijpelijk dat alle reisondernemingen die wereldbreed reizen aanbieden zo onnodig worden getroffen. Dit zal voor velen de nekslag betekenen. Per werelddeel kan en moet men dit veel beter in kaart brengen.
Danny van Geldorp, Amsterdam
