‘Vertel nooit dat je een boek aan het schrijven bent’

Vertel nooit dat je met een boek bezig bent

Haar tweede boek Samen sterk over het Nederlands vrouwenelftal is net verschenen: ‘De eerste maanden zijn ontzettend leuk. Je maakt een planning, regelt interviews en reizen, zit onderweg op de vreemdste plekken te typen. En dan komt er druk op en wordt de laptop je ergste vijand.

Van de twee boeken die ik heb geschreven, heb ik geleerd dat je dus nooit moet vertellen dat je aan een boek werkt, omdat iedereen dan vraagt: en, hoe ver ben je? Zenuwslopend, want het is nooit zo ver als je had gehoopt. En vermeld al helemaal niet de deadline, anders krijg je die dag allemaal appjes: ‘Gefeliciteerd!’ Terwijl je ’m natuurlijk niet hebt gehaald. Het is lief bedoeld, die betrokkenheid, maar als de planning uitloopt en je daarom wéér een feestje afzegt, schaam je je.

Het probleem is dat ik geloof dat ik heel snel werk. Ik zit dagelijks in de bibliotheek om te schrijven, maar als er iemand appt of ik koffie wil drinken, denk ik: prima, dat haal ik morgen wel in, waarna ik er pas rond de deadline weer achter kom: welnee, zo snel schrijf ik helemaal niet. Bizar hoe je álles gelooft wat je jezelf aanpraat.

Peter Buwalda had zijn tweede roman een half jaar uitgesteld, las ik, maar mijn pech is dat het WK echt op 7 juni begint. Hij was overigens wel bang dat er niemand op zijn boekpresentatie zou komen, omdat niemand hem meer aardig zou vinden vanwege al dat uitstellen en afzeggen. Dat herken ik. Wat als vrienden mijn boek lezen, elkaar aankijken en denken: was het hiér nou allemaal voor? Toch weet ik dat ik straks opnieuw over vrouwenvoetbal ga schrijven: het kriebelt alweer. Alleen de deadline ga ik niet meer vertellen.’