Hij is prachtig maar, zoals we gewend zijn van Apple, prijzig: de nieuwe iMac

Op internet circuleert een veel gedeelde afbeelding van de nieuwe iMac van Apple naast een stokoude iPhone (2007), beide met de zijkant in beeld. De laatste desktopcomputer van Apple is met 11,5 millimeter net wat dunner. Een ander plaatje is misschien nog wel veelzeggender: de nieuwe iMac naast zijn iconische voorganger uit 1998. De ene strak en dun, de ander een aaibaar bolletje. Overeenkomsten zijn er sinds het laatste model ook weer: de iMac wordt geleverd in zeven kleuren.

Esthetiek is, naast gebruiksvriendelijkheid, altijd een belangrijk verkoopargument voor de dure Apple-producten geweest. Deze laatste iMac scoort op beide punten hoog, zeker in een variant met een felle kleur. Vergelijk het apparaat met een saaie, zwarte doos waarop Windows draait en je bent al bijna om. Een kleurige monitor met een snoer en los toetsenbord en muis, meer is het niet. Aangename ervaring nummer twee: alle randapparatuur (toetsenbord, muis, optioneel trackpad) is al gekoppeld, dus het is een kwestie van aanzetten en klaar. En dan komt aangename ervaring nummer drie: de iMac doet zijn werk totaal geruisloos, zelfs al hij flink aan het werk wordt gezet.

Onderhuids is er iets essentieels veranderd ten opzichte van de vorige iMac. Voor het eerst heeft Apple zijn alles-in-een-bureaucomputer voorzien van de eigen M1-chip. Die is verantwoordelijk voor al het uiterlijke vertoon, in de vorm van een absurd dun en rank apparaat dat in alle stilte de zwaarste taken uitvoert.

Zoals altijd met Apple wordt het gebruiksgemak aanzienlijk versterkt als de eigenaar ook andere Apple-producten gebruikt. Zo kan hij zijn iMac automatisch ontgrendelen met behulp van een Apple Watch of eenvoudig stukken tekst vanaf een iPhone kopiëren naar zijn grote scherm. Dat 24 inch-scherm van de iMac is knisperend helder, maar toont één groot manco: het is bizar genoeg niet in hoogte verstelbaar. Waar Apple over ieder detail lijkt te hebben nagedacht, is dit een moeilijk te plaatsen omissie. Wie veel geld uitgeeft voor dit bijzonder fraaie apparaat, wil zich natuurlijk niet verlaten op een pak kopieerpapier om zijn scherm op de gewenste hoogte te krijgen.

Andere bezwaren kunnen worden opgelost door de portemonnee nog eens extra te trekken. De goedkoopste variant heeft bijvoorbeeld geen ethernetpoort en is dus aangewezen op wifi (instabieler). Ook hebben de duurdere varianten meer usb-poorten. De verdomd handige vingerafdrukscanner dan die in het toetsenbord is ingebouwd? Ook niet standaard bij de minst prijzige variant.

Apple iMac 24 inch, vanaf € 1.449.