Groentesoep, Star Wars-kinderparfum en onenightstand: zo ruiken deze zes mannengeuren volgens zes schrijvers

Groentesoep

Maartje Wortel test de geur Concrete van Comme des Garçons op haar vader.

Er was een meisje dat zei dat ik altijd naar groentesoep rook.

Groentesoep is niet goed, zei ik. Niemand wil zo ruiken.

Groentesoep is uitstekend, zei ze. Het stelt me gerust. Jouw geur stelt me gerust.

Ik wilde niet geruststellen, ik wilde niet naar eten ruiken. En als dan toch, dan niet naar groentesoep, maar naar zoiets als wild. Zoals mijn opa rook. En daarna mijn vader. Die mannen roken naar houtsnippers en wild en sigaren. Heel concreet. En toch: niet te vertrouwen.

Nu sta ik met mijn vader in de tuin. Hij schildert een luik. Ik vraag hem de geur Concrete van Comme des Garçons op te spuiten. Hij spuit het parfum overdadig in zijn nek. De huid van mijn vader of waarschijnlijk van welke vader dan ook, maakt alles anders. Zijn lichaamsgeur is een geur om te volgen. Een luchtje in zijn nek is voor veel mensen, maar niet speciaal voor mij.

En? Vraagt mijn vader.

Goed genoeg, zeg ik.

Goed genoeg is nooit goed genoeg, zegt hij. Hoe ruikt het?

En dan denk ik terug aan de groentesoep. Omdat er iets is aan deze geur dat me geruststelt. Maar om mijn vader niet teleur te stellen, zeg ik toch maar: wild, papa. Je ruikt wild.

Belofte: beton

Het Japanse modehuis Comme des Garçons schuwt onconventionele geurencombinaties niet en kiest geen kant als het aankomt op mannen- of vrouwengeuren. Waar geurtonen als zand, nagellak en verbrand rubber nog wel eens worden toegepast in eerdere parfums, is 'Concrete' - ondanks de referentie naar beton en het zware uiterlijk van de fles - juist een onverwacht lichte geur.

_{80 ml, 140 euro, debijenkorf.nl.}

Zonnebrand, chocolade, dennennaalden

Tom Hofland steekt zijn neus in Leather Perfume Oil van Malin+Goetz.

Je zit aan zee. Dennennaalden zijn, tijdens de wandeling, onder het leer van je slippers gekropen, ze prikken in je voeten. Een warme wind steekt op en waait tegen je zonnehoed. Je kijkt opzij: ze is in slaap gevallen. Met haar mond een beetje open en één hand op haar buik. Zand plakt aan haar vingertoppen. Roze nagellak. Er zitten bruine vlekken op haar badpak waar haar Cornetto heeft gelekt.

Je ademt in: zonnebrand, chocolade, dennennaalden.

Je kijkt naar haar en stelt je van alles voor: hoe het zou zijn om samen schelpdieren te eten bijvoorbeeld. Om dure wijn te kopen bij de campingwinkel en die samen, op het vochtige tentzeil, tot de bodem leeg te drinken. ’s Ochtends de tent uit te zweten. Koffie uit het aangekoekte pannetje. Samen douchen onder de koude campingstraal. Haar rode schouders; haar witte billen, de enige plek die je goed hebt ingesmeerd. Dat alles zie je voor je. Maar dan schrik je op.

Haar vriend is rechtop gaan zitten. Vanachter zijn zonnebril kijkt hij je aan.

Jij richt je blik weer op de zee.

In je telefoon noteer je het recept voor een herinnering: zonnebrand, chocolade, dennennaalden.

Belofte: leer

Het cosmeticamerk Malin+Goetz voldoet aan alle eisen van de moderne consument met een aanbod van duurzame, natuurlijke, lokaal geproduceerde en zelfs genderneutrale producten. De warme rokerige geur van het geconcentreerde 'Leather Perfume Oil' kan eventueel dus ook door een vrouwelijke wederhelft worden gebruikt.

_{9 ml, 57 euro.}

Call Me By Your Name-geur

Nina Polak bezorgden we de geur Chinotto di Liguria van Acqua di Parma.

In Luca Gaudagnino's meesterwerk Call Me By Your Name is de Italiaanse zomer een personage op zich. Ze doet de weilanden zoemen, het fruit aan de bomen geuren, de jonge mensen op terrassen overlopen van de hormonen. Te midden van deze luxueze loomheid worden twee mensen verliefd, dat is het verhaal.

Alles is zintuigen in deze film. Het zachtgekookte eitje aan het ontbijt, het luchtige linnen van de kleren, de gebruinde huiden van de jongens bij het zwembad, het sap van een perzik dat langs een wang drupt: je kunt alles bijna voelen, bijna ruiken.

Had de film echt een geur gehad, dan was het misschien wel Blu Mediterraneo van Acqua di Parma, dat mij, zodra ik het op een huid ruik, het gevoel geeft dat die huid in de zon is geweest. Het ruikt ook naar verse, witte handdoeken in een hotel, balkons aan zee in warme steden waar de bomen in bloei staan, houten speedboats. En naar de gespierde bruine benen van Armie Hammer, natuurlijk, die nonchalant in zijn grote, witte basketbalsneakers steken. Als ik, ten slotte, zo vrij mag zijn, dit parfum ruikt naar luxe, de belachelijke luxe om een Italiaanse zomer lang in en rond een landhuis te luieren, rijp fruit te plukken en je volledig te laten bedwelmen door een zomerliefde.

Belofte: sinaasappel

Parfumhuis Acqua di Parma bestaat al meer dan honderd jaar en baseert de frisse zomergeuren uit haar 'Blu Mediterraneo'-collectie op fruitsoorten die langs de Italiaanse Middellandse Zee groeien. Nieuwste toevoeging aan deze collectie is 'Chinotto di Liguria', met Chinotto-sinaasappel uit kuststreek Ligurië.

_{Vanaf 46 euro voor 30 ml. acquadiparma.com}

Onenightstand

Stella Bergsma associeert op Acqua di Colonia Tabacco Toscano van Santa Maria Novella.

Eerst vertrouwd, naar een man die ik al ken. Mijn man met een ander hoedje, een nieuw pak langs de lijntjes geknipt en om zijn schouders gevouwen. Dan vreemder; een zeeman/visser/schipper ofzo. Benoîte Groult in een potje, maar dan peperig. Peper op je huid, maar kruidiger. Kruid op je huid. Pasgemaaide hooikoorts, gras zonder gras en reepjes opgedroogde zee gestreept in de lucht alsof die vloeibaar was, of is-ie dat? Wolken op een citruspers. Een blik die doorloopt in de lucht. Het zomert, danst je in het rond, wodkaat straaltjes langs je mond, lacht je in de verte tussen je benen en kriebelt, je voelt het met lichtgevende algen en vuurvliegjes op de camping, het vormt o, o, o's en praat je lippen vol met leugens waarna het weer vervloedt, uitwist, vage vegen in je brein. Een lege jampot in de regen. Eerst een vent die je kende, fijn, totdat de ochtend nog getekend moet worden en een of andere of nóg een andere hufter in het buitenland met goedkope klets op zijn bek aan een strand naast je loopt. Een uitgewrongen aquarel. Costa del verloren sol. De geur is een onenightstand, wat overblijft is alcohol.

Belofte: tabak

Bij deze eau de cologne hoort eigenlijk een bezoek aan Florence, waar in een van de oudste apotheken ter wereld al sinds 1612 de geuren van Officina Profumo-Farmaceutica di Santa Maria Novella Firenze te verkrijgen zijn. 'Tabacco Toscano' is geïnspireerd op de beroemde Toscaanse sigaren van Manifattura di Lucca en komt in een flacon die afgeleid is van de flessen die de afgelopen twee eeuwen gebruikt werden voor colognes. Wie liever in Nederland winkelt kan terecht bij Babassu.

_{100 ml, 90 euro. babassu.nl}

Star Wars-kinderparfum

Thomas van Luyn gebruikt een speciale editie van Le Mâle van Jean Paul Gaultier.

Het flesje zit in een gespierde mannenromp, met een flinke bobbel in de onderbroek. De toon is gezet. Waar het hoofd hoort, zit het spuitmondje. Op de voorkant staat een olijke cartoon van een wenkende matroos. Als je nét uit de kast bent, is dit je flesje. Ter compensatie moet ik er een handgranaatpin uittrekken om 'm te gebruiken. Zo, nu is het ook leuk voor hetero's. Dan de geur: in eerste instantie is-ie mierzoet, gecombineerd met een beetje die agressieve aqualucht die je op veel taxichauffeurs ruikt. Bij mij prikt die nogal in mijn keel. Na een tijdje op mijn huid te hebben ingebrand, verandert er iets in het parfum. Ik bespeur nu een frissere kauwgumvibe. Weer enkele uren later, als mijn ogen zijn gestopt met tranen, ruikt het meer als geparfumeerde zeep; een alleszins acceptabele geur, maar pas nadat ik uren binnen heb gezeten teneinde onschuldige burgers deze olfactorische terreur te besparen. Het gekke is: ik kénde die geur ergens van, maar ik kon er niet op komen. Mijn zoon, met zijn frisse jonge zintuigen, herkende hem gelijk: het is precies zijn Star Wars-kinderparfum.

Belofte: zeebonk

Sinds jaar en dag wordt modeontwerper Jean Paul Gaultier geïnspireerd door de Franse zeeman met de zijn kenmerkende Bretonse streep. De buste van zijn meer dan twintig jaar oude parfumfles 'Le Mâle' werd dit seizoen voorzien van een illustratie door graffiti-artiest André Saraïva.

_{125 ml, 81,20 euro, iciparisxl.nl}

Boudoir van een jarig zigeunermeisje

Sylvia Witteman recenseert Bibliothèque van ByRedo.

Het spul heet 'Bibliothèque' en zit in een strak vormgegeven flesje achter een simpel wit etiket met zwarte schreefloze letters. Het geheel maakt een kalme, zakelijke indruk, en ook de naam doet vermoeden dat we hier de droge, knisperende geur van inkt en papier te ruiken zullen krijgen.

Dat is wel even schrikken als het flesje opengaat. De eerste indruk is die van in perziklikorette opgeloste gummibeertjes, geslurpt door een bont gekleurd rietje, in een kamer vol brandende vanillegeurkaarsen. Wat heeft dit met een bibliotheek te maken? Eerder het boudoir van een jarig zigeunermeisje, zou ik zeggen.

Ik durf maar een héél klein beetje op mijn pols te spuiten. Nu ruikt de hele kamer ernaar, en dat is jammer. Maar na een uurtje begint de geur te veranderen. De jolige snoepjesdamp verzacht tot een wat zachtere, zwoele fruitgeur, met op de achtergrond ook iets van leer, en nat hout dat in de zon heeft gelegen. De vanille is ook minder scherp geworden. Met heel veel inlevingsvermogen heb je nu iets dat inderdaad een klein beetje doet denken aan de geur van oude, in leer gebonden boeken. Maar dan enorm overdreven. Veel te zoet, te zwaar en te muf.

Belofte: bibliotheek

Voormalig kunstenaar en hippe vogel Ben Gorham had geen ervaring in de parfumindustrie maar schakelde de hulp in van parfumeurs om zijn ideeën te verwezenlijken. Met zijn in Stockholm gevestigde parfumhuis 'ByRedo' doet hij de dingen net even anders. Zo werd in 2016 ter gelegenheid van het 10-jarig jubileum het gelimiteerde 'Unnamed'-parfum uitgebracht dat bedrukt kon worden met een zelfgekozen naam. 'Bibliothèque' was in eerste instantie trouwens de naam van een populaire geurkaars die pas later uitgebracht werd als parfum.

_{100 ml, 110 euro, skins.nl}